بیماری نفریت لوپوس No Further a Mystery

بیماری نفریت لوپوس No Further a Mystery

Blog Article

همان داروهایی که برای جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به بدن مورد استفاده قرار می گیرند، توانایی طبیعی بدن را نیز برای مقابله با عفونت ها مختل می نمایند.

به عنوان مثال می‌توان به آزاتیوپرین، مایکوفنولات، متوترکسات، سیکلوسپورین و لفلونوماید اشاره کرد.

آسیب‌های بیماری لوپوس محدود به موارد جسمانی نمی‌شود. سایکوز یکی از اختلالات روانی به شمار می‌رود که به عنوان یکی از علائم لوپوس در نظر گرفته می‌شود.

سابقه خانوادگی: اگر اعضای خانواده درجه اول یا دوم فردی لوپوس داشته باشند، احتمال ابتلا خود فرد به لوپوس هم زیاد می شود.

با وجود این، در موارد بسیار کمیاب، کودک متولد شده از خانم مبتلا به لوپوس، به نوعی لوپوس مبتلاست که به آن «لوپوس نوزادی» گفته می شود.

کلیه ها اندام هایی هستند که بیشتر تحت تأثیر عوارض بیماری لوپوس قرار می گیرند. التهاب طولانی مدت در کلیه ها باعث آسیب رسیدن به آن ها می شود. اگر این التهابات بیش از حد در این اندام ها باقی بمانند و درمان نشوند، کلیه ها شروع به از دست دادن عملکردشان می کنند.

لوپوس به ندرت می تواند بر روی کودکان تاثیر بگذارد، اما شیوع آن قبل از پنج سالگی غیر عادی است.

لوپوس به ندرت می تواند باعث غش (شبیه صرع) یا احساس پارانویا (شبیه اسکیزوفرنی) شود. اگرچه این عوارض تنها بر تعداد کمی از افراد مبتلا به لوپوس تاثیر می گذارد. قلب و ریه ها

اختلال در عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی: اگر مغز تحت تأثیر بیماری قرار گرفته باشد، ممکن است سردرد، سرگیجه، تغییرات رفتاری، مشکلات بینایی و حتی سکته مغزی یا تشنج نیز رخ دهد.

عوارض جانبی آن‌ها ناراحتی معده و به ندرت آسیب به شبکیه چشم خواهد بود. هنگام مصرف این داروها معاینه منظم چشم توصیه می‌شود.

این آنتی بادی به قسمتی از هسته که مرکز فرماندگی سلول است، واکنش نشان می دهد.

دارو و تغییر در شیوه زندگی می تواند این عوارض را کنترل کرده و از ایجاد آسیب های دائمی در اندام ها جلوگیری کند. برای رفع این علائم می توان از نزدیک با پزشک متخصص مشورت و راهکار دریافت کرد.

دانشمندان بعضی از ژن های خاصی را شناسایی کرده اند که در پیشرفت لوپوس نقش دارند؛ اما امروزه شواهد کافی مبنی بر اینکه خود ژن ها باعث بیماری می شوند، وجود ندارد.

به عنوان بیماری لوپوس مفصل مثال دارهای آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و مایکوفنولات که می توانند: فعالیت زیاد سیستم ایمنی بدن را کاهش دهند.